Aπό βότσαλα ξεκίνησε η δημιoυργία: Πετραδάκι-πετραδάκι «xτίστηκε» o Δίας

Οι γίγαντες του ηλιακού μας συστήματος χτίστηκαν «πετραδάκι-πετραδάκι» σε βάθος 10 εκατ. ετών, εκτιμούν αμερικανοί αστρονόμοι από το Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Έρευνας στο Μπόλντερ, στο Κολοράντο.

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο Δίας και ο Κρόνος δημιουργήθηκαν από αέρια τα οποία περικύκλωναν έναν πυρήνα στο μέγεθος της Γης αποτελούμενο από… διαστημικά βότσαλα. 

---

Προσομοιώσεις σε υπολογιστή αποκάλυψαν ότι δισεκατομμύρια τέτοια βότσαλα – με μέγεθος ενός εκατοστού έως και ενός μέτρου – «κόλλησαν» μεταξύ τους μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου 10 εκατομμυρίων ετών, δημιουργώντας τους σημερινούς διαστημικούς τιτάνες.

Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν τέσσερις γίγαντες αερίου: ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός. Παρά το γεγονός ότι αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και άλλα αέρια, όλοι τους διαθέτουν έναν πετρώδη πυρήνα.

Ακριβώς επειδή βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση από την Γη, οι αστρονόμοι δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να τους μελετήσουν ενδελεχώς.

Σχηματίζοντας τους αέριους γίγαντες

Ο δρ Χάρολντ Λέβισον και η ομάδα του, με τη βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα διαστημικά αυτά βότσαλα αποτελούν ίσως το κυριότερο «δομικό» υλικό στην διαδικασία του σχηματισμού των γιγάντιων πλανητών.

Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Nature», πρόκειται για μια διαδικασία που ονομάζεται «slow pebble accretion», δηλαδή αργή επικάθηση των εν λόγω πετρωμάτων, και επιτρέπει την σταδιακή ανάπτυξη του πυρήνα των γιγάντιων αυτών πλανητών από την αργή και πολυετή συσσώρευση μιας «θάλασσας» από βότσαλα, δημιουργώντας πετρώδη σώματα γνωστά στην αστρονομία και ως «planetesimals».

«Πιστεύεται ότι το πρώτο βήμα ως προς τον σχηματισμό των αέριων γιγάντων, όπως π.χ. του Δία και του Κρόνου, ήταν η δημιουργία του πετρώδους πυρήνα τους με μάζα σχεδόν δεκαπλάσια από εκείνον της Γης» αναφέρει ο δρ Λέβισον.

«Η δημιουργία των εν λόγω πυρήνων μέσα σε χρονικό διάστημα ενός έως 10 εκατομμυρίων ετών αποτελεί μια από τις βασικές προκλήσεις των μοντέλων γύρω από τον σχηματισμό των πλανητών» προσθέτει ο ίδιος.



ΒΗΜΑScience