Υπό επανεξέταση η απαγόρευση εγκατάστασης προσφύγων από τη βάση Δεκέλειας στη Βρετανία

Δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου αποφάνθηκε ότι η απαγόρευση έλευσης στη Βρετανία έξι οικογενειών προσφύγων που βρίσκονται σε περιοχή των βάσεων στην Κύπρο πρέπει να επανεξεταστεί.
 

---

Την προσφυγή στη βρετανική δικαιοσύνη έκαναν έξι πρόσφυγες που ζουν στη βάση της Δεκέλειας από τον Οκτώβριο του 1998, όταν συνολικά 75 άτομα από την Αιθιοπία, το Ιράν, το Σουδάν και τη Συρία είχαν καταλήξει στις κυπριακές ακτές προσπαθώντας να φτάσουν με βάρκα στην Ιταλία.
 
Οι έξι ενάγοντες ενεργώντας εκ μέρους των οικογενειών τους διεκδικούσαν την ανατροπή της απόφασης της αρμόδιας Υπουργού Εσωτερικών Τερέζα Μέι τον Νοέμβριο του 2014 να διατηρήσει την απαγόρευση έλευσής τους επί βρετανικού εδάφους.
 
Οι έξι ενάγοντες υποστήριξαν ότι έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες και ότι η απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης παραβίαζε τις υποχρεώσεις του Ηνωμένου Βασιλείου έναντι προσφύγων με βάση σχετική συνθήκη του 1951.
 
Ο δικαστής Φόσκετ έκρινε ότι η απόφαση πρέπει να επανεξεταστεί υπό το φως της δικής του ετυμηγορίας και όλων των συναφών νεότερων παραγόντων που επηρεάζουν την τύχη αυτών των ανθρώπων.
 
Η δικηγόρος των έξι οικογενειών μετέφερε την ικανοποίηση των πελατών της για την κατ’ αρχήν δικαίωσή τους προσθέτοντας ότι η βρετανική κυβέρνηση μπορεί να αποφύγει το πρόσθετο οικονομικό κόστος επιτρέποντας σε αυτή τη μικρή ομάδα αναγνωρισμένων προσφύγων να μετεγκατασταθούν στη Βρετανία.
 
«Αν το επέτρεπε αυτό η βρετανική κυβέρνηση, δεn θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο και δεn θα άνοιγε κάποια πίσω πόρτα προς το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά θα ήταν απλώς μία ανθρωπιστική αντίδραση σε αναγνώριση των ιδιαίτερων συνθηκών αυτών των οικογενειών», συμπλήρωσε η δικηγόρος Τέσσα Γκρέγκορι.
 
Ο εκ των εναγόντων Ταγκ Μπασίρ δήλωσε από τη Δεκέλεια ότι με την απόφαση του δικαστηρίου ελπίζει πως οι συγκεκριμένες οικογένειες είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να προσφέρουν ένα αξιοπρεπές μέλλον στα παιδιά τους. «Ήμουν 26 ετών όταν ήρθα στη βάση και επί 17 χρόνια προσπαθώ να εργαστώ και να χτίσω μια ζωή για την οικογένειά μου, αλλά εδώ δεν υπάρχει τίποτα. Ελπίζω η βρετανική κυβέρνηση να αναγνωρίσει επιτέλους ότι είμαστε δική της ευθύνη και να μας επιτρέψει να έρθουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο».